Brak możliwości odwoławczych

Jednym z najpoważniejszych problemów programu był brak realnej ścieżki odwoławczej. Regulamin przewiduje jedynie możliwość złożenia wniosku o ponowną ocenę, ale:

• Brak niezależnej weryfikacji: Wniosek o ponowną ocenę rozpatruje ten sam operator, co uniemożliwia obiektywną ocenę.
• Decyzja ostateczna i nieodwołalna: Regulamin (§9) jasno wskazuje, że wynik ponownej oceny jest ostateczny.
• Brak możliwości eskalacji: Wnioskodawcy nie mogą zgłaszać systemowych problemów ani błędów proceduralnych do instytucji nadrzędnych, takich jak PARP.

„Wynik ponownej oceny przedsięwzięcia MŚP jest ostateczny i nie podlega dalszemu odwołaniu” (Regulamin §9).

Niespójność przepisów i chaos prawny

Operatorzy stosowali różne podstawy prawne, co wprowadzało chaos i dezorientację wnioskodawców:

• Rozbieżności w stosowaniu prawa: ARRSA powoływała się na Kodeks Postępowania Administracyjnego (KPA), podczas gdy PARP wyjaśniała, że właściwy jest Kodeks Cywilny (KC), jako że program oparty jest na umowach cywilnoprawnych.
• Brak jednolitych wytycznych: Operatorzy różnie interpretowali te same kryteria regulaminu, co prowadziło do nierówności w ocenie wniosków.

„Nabór prowadzony jest na podstawie umowy cywilnoprawnej między Operatorem a wnioskodawcą” (Regulamin §9).

Brak jednolitego traktowania wnioskodawców

Różnice w podejściu do oceny wniosków między operatorami doprowadziły do nierównego traktowania przedsiębiorców:

• Regionalne różnice w interpretacji kryteriów: Kryterium A.2 dotyczące prowadzenia działalności w województwie realizacji projektu było interpretowane w różny sposób przez ARRSA i TISE, co prowadziło do nierówności.
• Opóźnienia w ocenach i podpisywaniu umów: W wyniku sporu między PARP a MARR wnioski z naboru nr 2 pozostawały nieocenione przez wiele miesięcy, podczas gdy inne regiony kontynuowały proces zgodnie z harmonogramem.

Spór między MARR a PARP

Spór między Małopolską Agencją Rozwoju Regionalnego (MARR) a PARP dotyczył braków w dokumentacji programu, w tym braku regulacji dotyczących cesji praw i obowiązków na wypadek rozwiązania umowy. Skutki sporu obejmowały:

• Wstrzymanie oceny wniosków: MARR odmówiła oceny wniosków z naboru nr 2, oczekując na aneksy do umowy z PARP.
• Opóźnienia w podpisywaniu umów: Przedsiębiorcy, którzy otrzymali pozytywne decyzje, musieli czekać na rozwiązanie sporu.

„Terminy podpisywania umów uległy przesunięciu w czasie wyłącznie z uwagi na brak konkretnych decyzji PARP” (MARR, 2024).

Wnioski i rekomendacje

Aby uniknąć podobnych problemów w przyszłości, konieczne są następujące działania:

• Wprowadzenie niezależnej procedury odwoławczej: Obiektywna weryfikacja decyzji operatorów zwiększyłaby zaufanie przedsiębiorców do procesu.
• Ujednolicenie wytycznych: PARP powinien opracować spójne standardy oceny, które będą stosowane przez wszystkich operatorów.
• Jednolite stosowanie prawa: Konieczne jest zapewnienie, że wszystkie przepisy programu będą jasne i jednolicie stosowane.
• Przestrzeganie terminów: Operatorzy i instytucje nadzorujące muszą być zobowiązani do przestrzegania ustalonych harmonogramów.